Neyse Atacan Zıp Zıp'ı çok sevdi. Derste onunla ilgilenmeye başladı. Baktım çekirgenin hareketleri yavaşlamaya başladı. Plastik kutunun üzerinde toplu iğneyle delikler açıp hava almasını sağladık. Atacan Zıp Zıp'ı beslemekten bahsediyor. Zıp Zıp'ın da bir canlı olduğu, onun da havaya ihtiyacı olduğu, yaşamak için doğal bir ortama ihtiyacı olduğu üzerinde konuşup Atacan'ı Zıp Zıp'ı bırakması konusunda ikna ettim.
Atacan Zıp Zıp'ı okulun bahçesine bırakmaya ikna oldu. Atacan onu doğal ortamına bıraktı. Ama sınıfa dönünce bizimki Zıp Zıp'a ne kadar alıştığından bahsetmeye başladı.
Atacan'ın dikkatini başka bir yere çektik de unuttu. Yoksa duygusal olarak bağlanacaktı Zıp Zıp'a. Espri yeteneği de gelişmiş: "Öğretmenim zaten kokuyordu. Kertenkele mi yemiş? Kurbağa mı kemirmiş?" demeye başladı bizimki.
Atacan'ın meraklı olması hoşuma gitti. Belki bu özelliği onunu daha sonra seçeceği mesleğini belirleyecek.
İşte Atacan'ın Zıp Zıp'ı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder